Sandacz

Sandacz (Sander lucioperca) – gatunek drapieżnych, słodkowodnych ryb z rodziny okoniowatych.

Jest najbardziej atrakcyjnym gatunkiem pod względem wędkarskim, cenowym oraz walorów smakowych mięsa. W okresie młodocianym odżywia się w stawach drobnymi zwierzętami bezkręgowymi. Na drapieżny tryb życia przechodzi w różnym czasie, decyduje o tym ilość i jakość pokarmu, w stawach o gęstej obsadzie chowany w monokulturze już po 2-3 tygodniach. W drugim roku życia odżywia się wyłącznie drobnymi rybami. Dojrzałość płciową osiągają samce w wieku 3 lat, samice 4 lat. Płodność względna ok. 200-250 tys. ziaren ikry, drobnej, kleistej. Sandacz składa ikrę jednorazowo w gniazdach o średnicy 50x60 cm, na różnym substracie: piachu, roślinności wodnej, trawie, korzeniach włośnikowych, jałowcu, świerku, trawie morskiej, korzeniach traw.
Występowanie

Zamieszkuje duże, czyste zbiorniki zlewiska Morza Bałtyckiego, Kaspijskiego i Czarnego. Spotykany na głębokościach od 2 – 30 m. W Polsce występuje na obszarze całego kraju. Także hodowany w stawach rybnych.

Budowa
Ciało krępe, wydłużone, szczupakowate, z szarobrązowym lub szarozielonym grzbietem, boki srebrzystozielone pokryte ciemnymi, poprzecznymi smugami. Na płetwie grzbietowej i ogonowej ciemne, regularnie rozmieszczone plamki. Pysk długi, spiczasty z szerokim otworem gębowym.

Dorasta do 1,3 m, osiągając do 23 kg. Przeciętna masa odławianych sandaczy wynosi 3 - 5 kg. Rekord Polski 15,6 kg.

Ochrona
Wymiar ochronny - 45 cm. Okres ochronny - od 1 stycznia do 31 maja.