WARSZTAT SS

Nie rozumiem (znaczy rozumiem), dlaczego niektórzy producenci woblerów z pianki ciągle próbują ośmieszać i poniżać producentów tradycyjnego rękodzieła, czyli wyrobów ręcznie struganych, wyważanych, malowanych itp. Mam wielką, naprawdę wielką prośbę i wręcz moim marzeniem jest, aby taki „piankowy producent” spróbował starcia na argumenty ze mną… Ha, ha… Fikacie chłopcy do chłopców słabszych od siebie… Ha, ha… Ze mną nie macie najmniejszych szans…

Ach, te ,marzenia... Czasem się nie spełniają...

Wczoraj poustawiałem Strzygi, zgodnie z zasadą, o której wcześniej wspominałem... Wszystkie woblery pracują identycznie. Powtarzalność 100%. Trochę mroziło, ale nagrałem szybko trzy filmiki z wolnym i średnim tempem prowadzenia.

Przy okazji wpadłem na niesamowity pomysł, jeśli chodzi o konstrukcję wobków. Świat jest mój... Ha, ha...

https://youtu.be/xXehqaCsj7Y

https://youtu.be/EsMBGtcmd9k

https://youtu.be/J0Vij_X_uMI

Aha, coś miałem jeszcze powiedzieć… Aha, kolory Strzygi… Ona jest taka, jak szara myszka z wyglądu… Celowo taka jest, bo z charakteru to kot morderca, ha, ha, a więc równowaga musi być… Barwy ma przyprószone, niejaskrawe… Nie posiada kontrastujących akcentów… To rybka stalowych, bladawych rzek i potoków, wypłukujących w swym biegu osady kaolinu, potrącających biało szarawe kamienie… Na przykładzie Strzygi pokażemy niebawem, nim minie jeden księżyc, ha, ha, pewne spektrum możliwości grą barwami i właściwościami farb… Od farb zwykłych, poprzez fluo wylądujemy w najbardziej tajemniczej i tyle lat przez naukowców wykluczonej i nie branej pod uwagę, zagadkowej, mrocznej głębinie rybiego oka, do której docierają tylko pasma promieni UV…

Pracę przynęt trzeba rozumieć… Można powiedzieć, że każdy gatunek inaczej do tego podchodzi, ha, ha… A są jeszcze różne wody, a więc i inne powody… To nie malowanko, które z grubsza widać na sucho… Kiedyś „niezwykłe” przynęty nazywano takimi, które posiadają duszę… Do tej pory za takimi przypadkowymi unikatami z tzw. masówki niektórzy wędkarze nurkują, narażając życie… My, rękodzielnicy, możemy takie tworzyć z zamkniętymi oczami… Jest tylko jeden warunek… Trzeba należycie czytać to, co ja piszę i wprowadzać w życie… Ha, ha… Ci, co pieprzyli głupoty, że „metoda połówkowa” jest stara jak świat, bo Jugosławia, bo Japonia, gdzie są… Może odlecieli daleko do Jemenu Południowego (w związku z J), bo coś ich już nie słychać i nie widać… Moja metoda tworzenia woblerów jest absolutnie inna, bo i inna jej przyświecała w powstaniu idea… Odbiega od utartych schematów i uderza w symetrię… To coś zupełnie innego i w tej chwili to jedyna metoda, pozwalająca tworzyć woblery o z góry zaplanowanej pracy w sposób perfekcyjny… To metoda mająca cierpliwą duszę, ha, ha… Moją. A mojej duszy nikt, oprócz Manitou mi nie wyrwie…

Jakiś tam laik z masówki pienistej, ha, ha, napisał, że nie może zrozumieć, jak można się pieprzyć i składać połówki… Ha, ha, cwaniaczek… Niech się zgłosi do mnie, to mu cieniasowi szybko wytłumaczę… Ha, ha…

Sztuczne przynęty robię od dziecka. Nie robię ich po to, aby ryby ciągnąć milionami, a z czystej przyjemności tworzenia, zabawy i eksperymentowania… Dla mnie wędkarstwo jest wszystkim, moją ciszą i nadzieją, granicą między dobrem, a złem… To przytulny namiot nad rzeką, który chroni przed wichrem i deszczem…

Dziś trochę będzie o Strzydze i kolorach, o barwnym i „bezbarwnym” sensie wyglądu zewnętrznego przynęt…

Jestem w tej chwili w bardzo komfortowej sytuacji… Znam szyfr do sejfu w barwnym banku informacji… Przez bardzo wiele lat robiłem notatki i gromadziłem przynęty wyróżniające się niezwykłymi cechami i będące zarazem w sensie częstości zdarzeń wybitnie ponadprzeciętnie łownymi … Na wiele zagadek mogłem sobie odpowiedzieć, ale na pewną ilość, niestety nie… Przez kilka ostatnich lat cierpliwie układałem te przynęty w grupy, bo na podstawie notatek istniały gatunki, pory dnia, roku, stany wody i jej przejrzystość itp.

Cóż mogę ogólnie powiedzieć… Bardzo ciekawy temat, ha, ha… Cechy wspólne i wykluczające się… Predyspozycje gatunkowe… Kolory wabiące i odstraszające… Zależności i powiązania pomiędzy cechami przynęt, a gatunkami i zmieniające się relacje wraz z postępującym przebłyszczeniem wód… Itd., itp….

Pamiętacie, jak wiele, wiele lat temu pisałem, że skala widoczności barw to bzdury do niczego nie pridatne i że moje obserwacje podlodowe czegoś zupełnie innego dowodzą… Tu macie link, dotyczący wierzchołka góry lodowej…

http://www.vetco.org/1254-czy-zwierzta-widz-uv

Tu są podane przypadkowe i przykładowe przypadki i przykłady, ha, ha, do zastosowania… Jest tego multum w sklepach obecnie, prawie wszystko, co sobie zażyczymy i wymyślimy w sensie dekoracji… Lakiery do paznokci fluo, UV, zwykłe, opalizujące, z brokatem itp. Dochodzą wodoodporne mazaki wszelakiej maści, także takie, jak w zdaniu poprzednim… Nie chodzi, aby tylko kombinować, ale stworzyć dodatki, które działają w konkretnej wodzie, porze, stanie czystości wody itd. Można toto zmazywać i nanosić inne formy, aż do zamierzonych efektów… Wędkarz żyje po to, aby kombinować… Kto nie kombinuje nie jest wędkarzem… Jest sterowanym frajerem przez innych kombinujących wędkarzy, ha, ha…

Cd.

Cd.

Cd.

Cd.

Strzyga SS 3d czeka na puder, żel, tusz, pomadkę, cienie do powiek, lakiery do paznokci... Choćbyście zrobili z niej bóstwo, to i tak będzie śmierdzieć mną... Wzięło mnie na wymioty... Ha, ha...

Sławek, Ty z tymi naukowcami się skontaktuj ,dla dobra nauki.

Ha, ha, dobre… Z tym Julianem, jeśli chodzi o moją skromną osobę, tyż jest dobre… Odpowiem więc, jak przystało królikowi Julkowi : Wóz ma przyjść do kozy, czy koza do woza… O tym UV wiedziałem oczywiście od dawna, że np. niektóre ptaki, bo kolor piór, albo kał niektórych gryzoni widoczny dla myszołowów i pomagający w lokalizacji większych skupisk, itp. Ale twardo mówili i pisali, że ryby i ssaki nie mają tej zdolności… No i nadal się kłócą, ha, ha, tak zresztą, jak my wędkarze, gdy ktoś wysuwa jakąś nową hipotezę, niezgodną z wcześniejszymi „ustaleniami” rządzącej większości, ha, ha…Dla mnie sprawa jest jasna i z mojego punktu patrzenia w ultrafiolecie - nie podlegająca żadnej dyskusji...

Prezent mikołajkowy, ha, ha...

Zdecydowałem się pokazać jedno z rozwiązań, które stosuję na połączeniu części łamańców. Części maluje się osobno i w prosty sposób łączy gotowe już i polakierowane. W ten sposób unika się mozolnego i pracochłonnego wygrzebywania zaschniętego lakieru z przegubu. No i można części łączyć prawie na styk.

Trochę kleju z drugiej strony ogonka i gotowe. I dziękuję. Ha, ha...

Dziękuję;-)

Dobry patent Sławku :-)

Ha, ha, mam sygnały z bardziej optymistycznie brzmiącymi ocenami tego pomysłu… Od rękodzielników, którzy zaprzestali bawić się z łamańcami z tego właśnie „błahego” powodu, związanego z lakierem, o którym wspomniałem wcześniej… Pokazuję niektóre swoje pomysły nie dla poklasku, a jedynie z powodów czysto patriotycznych, ha, ha… Proszę, poszukajcie, czy jakiś Niemiec, Japończyk, albo inny Fin rozwiązuje ten problem w lepszy sposób… Bom nieświadom, bom nie małpa, choć dzikus i cham… Czas pokaże, jak wzrośnie produkcja łamańców, czy pomysł jest tylko „dobry”, ha, ha… Oczywiście, mam jeszcze lepszy sposób, ale to tak tylko na marginesie…

Dziś poddałem wobki 3d generalnej próbie termicznej, ha, ha, bo to przecież plasik… Były już tydzień w zamrażarce, w lecie poleżały trochę na słońcu… Teraz dostały w dupki na maxa… Dopiero przy 60*C zaczęły się krzywić, albo puchnąć… Tak że można nimi łowić w Afryce, nawet na pustyni bez wody, ha, ha…